Para elo deixaron caer unha bola de aceiro polo interior dun tubo e mediron os tempos de paso da bola por distintas posicións.
Con eses valores elaboraron unha gráfica posición tempo, na que se aprecia que o movemento de caída é un mrua, e elaboraron tamén unha gráfica na que representaron a velocidade da bola en sucesivos tramos do tubo polo que baixaba. A partir da representación gráfica destes últimos valores poideron determinar a aceleración de caída, a aceleración da gravidade, obtendo un valor de 10,0 ± 0,3 m/s². 
